فرشته هایش

امروز به گمانم ۵.۵ بود که بیدار شدم،  توی تخت تا ۶.۱۵ ماندم و بلند شدم و رفتم  بالا. 

از این بالا شیروانی های خاکستری را میدیدم و آسمانی که ابرهای خاکستری آنرا در بر گرفته بودند  و راه خورشید رابسته بودند.  همه جا آرام بود،  تک و توک چراغ خانه ها روشن بودند.  

توی هوای سرد صبحگاهی کمر ربدشامم را تنگتر کردم شاید گرمم بشود. یکراست رفتم سراغ میزاتو ویک به یک اتو کردم. یکبار پایین آمدم و دیدم تازه ساعت ۷.۲۰ دقیقه است. دوباره برگشتم و بیشترشان اتو شد. از دیشب بهتر بودم. اتو کرده ها را پایین آوردم و ایشان دوش گرفته بود و برایم آویزانشان کرد. برای ایشان یک ساندویچ کره عسل و شیر انبه و میوه گذاشتم چون ناهار میامد. ایشان رفت  و من کمی کتاب خواندم و روی خودم کار کردم،  از دیشب توی سرم میچرخد ببخش ! چه کسی را؟ خودم را ؟  مادرم را؟  چه کسی را باید ببخشم؟  هنگام انجام کار زدم زیرگریه،  گریه کردم برای دخترکی که زورش به آدمهای بزرگ نرسید و سالها جیغ نزد و تنها  خودش را دوست  نداشت. خودش را گناهکار می‌دانست،  خودش را بد و پلید میدانست. برای دخترکی که خودم بودم، دخترکی که در کودکی بزرگ شد یکباره! 

مدیتیشن کردم و برای خودم زنجپیل و لیمو دم کردم و خوردم، سه تکه اتویی مانده  بود انجام دادم و ساعت ده یک بسته گوشت چرخکرده بیرون گذاشتم و قارچها را خرد کردم و تفت دادم. گوشت وپیاز درونش ریختم و تا ۱۰.۲۰ مایه ماکارانی درست شد. گفتم استخر نروم که رفتم. کمی کند بودم و جایی برای بالا آمدن  از دیواره استخر افتادم پایین چون چپم بیزور بود. سونیا کمکم کرد. 

سونیا گفت پیراهنت زیباست و به تو میاید،گفتم از کجا خریدم که اگر خواست بخرد. 

یادم آمد ایشان مسکن میخواست و فراموش کرده بودم،  برایش خریدم  و برگشتم خانه. نشستم به  دیدن ویدیو های خنده دار. یک سیب خوردم و یک لیوان آب پرتقال. 

 دوش گرفتم  و لباس نرم و گرمی پوشیدم. ساعت دو ماکارانی را دم کردم و سالاد کاهو و کلم با خیار و گوجه و هویج درست کردم. آهنگ سیمین بری ستار را گوش  میدادم، یک دوئت با خواننده ترک انجام داده که من نشنیده بودم و به دلم نشست. تنها خدا میداند چه اندازه این کارهای بین فرهنگهای گوناگون را دوست دارم.

آهنگهای سالهای پیش ستار یک به یک می‌آمند،  گل پونه،  شازده خانم و.....

گلدانهایم را آب دادم،  ارکیدهایم گل دادند دوباره. گلدان رزهای  های قرمزم را پر آب تر کردم. برای پرنده ها غذا ریختم. 

 ایشان سه آمد و ناهار کشیدم و خوردیم. خودم بیشتر سالاد خوردم با کمی ته دیگ، آشپزخانه رار ها کردم و برای خودم نشستم! کمی کتاب خواندم و یک پتو برداشتم و روی کاناپه دراز کشیدم با چند بادام در مشتم که دیدم کتاب خواندنم نمیاید. هدفونم را زدم و مدیتیشنی گذاشتم. صدای زنگ موبایلم بیدارم کرد و مادرم بود که پاسخ ندادم. دلم بستنی میخواست،  کتری را پر کردم و دوباره دراز کشیدم. مادرم دوباره زنگ زد که خوابآلود پاسخش را دادم،  نگران بود که گفتم خواب بودم. از همه جا گفت،  از اینکه  دوست پدرم فوت کرده، از اینکه پاسپورتش را نو کرده،  از اینکه خانه تکانی کرده تا من بروم،  منی که دلم نمیخواهد بروم! از اینکه ویلا را هم آماده کرده،  از اینکه  نوروز تهران زیباست، از اینکه بیا دلتنگت هستیم. و من با صدایی از ته چاه  پاسخ میدادم! کتری هم سرو صدایش بلند شده بود،  خداحافظی کردم. ایشان بیدار  شد، چای دم کردم و کمی میوه شستم. دلم می‌خواست چیزی بخورم مانند چیپس یا کراکر،  به جایش پاپ کرن درست کردم. دوباره  پایم گز گز کردن از سر گرفت. 

ایشان برایم چای ریخت و خوردیم با هم،  ایشان فرشته را برد پیاده روی و من در خانه ای آرام کتاب خواندم و لیوان لیوان آبجوش خوردم. شام هم غذا برای ایشان هست و خودم میوه  میخورم. کردیت کارتم را کنار دست گذاشته ام برای  خرید  آنلاینی و هنوز دل دل میکنم. 

فردا یوگا میروم. 

خدایا سپاسگزارم که راهکار برای حال بدم میدهی،  خدایا سپاسگزارم که فرشته هایت یک به یک در زندگیم  پدیدار میشوند. 

خدایا سپاسگزارم که نشانم دادی چه چیز را باید جایگزین نشخوار ذهنیم کنم. خدایا سپاسگزارم که رشد میکنم هرروز بهتر از دیروز. 

شمایی که اینجا را میخوانی،  الهی به عشق و مهربانی خداوند گرفتار شوی و فرشته هایش دوره ات کرده باشند و راه دررو نداشته باشی.