یک روزهایی توی زندگی هست که بدجور زمین خوردن را میبینیم جوری که انگار هرگز بلند نخواهیم شد با این همه بلند میشویم و خودمان را میتکانیم و راه میافتیم.
سخته درسته با این همه شدنیست.
من در اوج غم و اندوه از شادی دیگران غمگین نشده ام و انگیزه هم گرفته ام. کمتر غصه گذشته را میخورم و زخمهایم را هم دوست دارم چون یاد گرفته ام. هر کسی راه زندگی را میرود که باید برود، ما میتوانیم راه نشان بدهیم با این همه نمیتوانیم دست کسی را بگیریم و ببریم چون هر کسی یک زمانی دارد برای یادگیری.
اینروزها آنچه در ایران میگذرد برای همه دردناک است؛ اینها که برای نسل کشی آمدند و آنچه از تی‌وی درباره طالب میبینید ما به چشم در ایران دیده ایم!
خود ما چی؟
چند تا پاراگرف میشود نوشت از خودسری های خودمان؛ همه هم دانشگاه رفته ها بااین همه این روزگار ماست!!
هوای هم راداشته باشیم! هوای هم را خیلی داشته باشیم؛ با دیگران مهربان باشیم، با دنیا مهربان باشیم، مرگ و بدبختی برای کسی نخواهیم! از خدا بخواهیم بی واسطه، با خدا باشیم بی واسطه.
تا جایی که میتوانیم به داد هم برسیم، برای کسی بد نخواهیم، با همه جانداران مهربان باشیم.
دور از دین و نژاد آدمها را دوست بداریم. زندگی کوتاهتر از عمر کینه و دشمنیست.
گول سیاستمدارها را نخوریم به خصوص از نوع دیندارش که از همه بدترند، خاور میانه!!
گول مردان دین را نخوریم چون خودشان هم باور ندارندبه گفته هایشان.
خرافه را دور بریزیم.اینها همه نان دونی است همان دسته بالاست.
کتاب شهریار ماکیاولی را بخوانیم.
تاریخ ایران را بخوانیم.
کتاب بخوانیم؛ زیاد کتا ب بخوانیم، کتابهای ممنوعه را بخوانیم.
از خودمان بد نگوییم.
از کشورمان بد نگوییم.
کارهایی که توی این ۴٣ سال انجام دادیم را دیگر و هرگز انجام ندهیم .
لعنت به کسی نفرستیم حتی به ضحاکهای زمانه( یکی دوتا هم نیستند)
سپاسگزاری برای داشته هایمان، برای خواسته هایمان پیشاپیش.
دعا کنیم، برای هم دعا کنیم زیاددعا کنیم.
هر دعا که برای کسی میکنیم به سوی خودمان برمیگردد؛ برای ٧ میلیارد دعا کنیم انگار ٧ میلیارد برایمان دعا میکنند.
٧ میلیارد دعا چه میکند در زندگی.
به هم کمک کنیم و اگر نمیتوانیم کمک کنیم دعا کنیم.
پیش از خواب دعا کنیم و سپاسگزاری و خواهیم دید که چشمانمان را با دعا و سپاسگزاری باز میکنیم.
بیایید از این پس بهتر و بهتر شویم،
زندگی کوتاه هست وبرای من نیمه اش رفته است دیگر نه میخواهم و نه میتوانم بد باشم و بد بخواهم.
این دنیا از نبود یک چیز رنج میبرد و آن مهربانیست.
با خانواده مهربان باشیم، با آدمها مهربان باشیم، با مهاجران مهربان باشیم، با بچه ها مهربان باشیم، با حیوانات و طبیعت مهربان باشیم، با دنیا مهربان باشیم.
با خودمان پیمان ببندیم که مهربانتر باشیم.