بخشنده و مهربان

ماه رمضان که از را ه رسید باشد تا حاصل  آن انسان بودن باشد و به بهترین تبدیل شویم. 

در معامله با خدا نباشیم و چرتکه را بسوزانیم؛  الله الصمد" را فراموش نکنیم و تکرار کنیم خدا بی‌نیاز است و به گرسنگی ما نیاز ندارد،  به نمازمان نیز نیازی ندارد و همه را برای خودمان انجام میدهیم.  

کاش به جای روخوانی قرآن و سوره های آن همین "بسم الله الرحمن و الرحیم را با جانمان درک میکردیم. 

تکرار کنیم به نام خداوند بخشنده و مهربان

بخشنده و مهربان

بخشنده و مهربان 

اگر همین دو واژه را که صفات برتر خداوند هستند و تاکید و تکرار بسیار کرده را سرلوحه قرار دهیم دنیا ی ما و دیگران تغییر خواهد کردو زندگیمان زیر و رو میشود. بخشنده باشیم و مهربان؛  بد نیست یکروز روزه مهربانی  و بخشندگی هم بگیریم.

اگر و اگر و اگر درک درست داشته باشیم نه تقلید باورهای دلالان دین؛  دنیایمان میتواند شکل بهتری بگیرد. 

باورهایمان را بتکانیم و در خلوت از خودش راه مستقیم را بطلبیم. 

بیشتر با خودش خلوت کنیم؛  با خودش تنها باشیم تا نور چراغش را ببینیم. 

هیاهوی اطرافمان ما را نابینا کرده وگرنه چراغ او که همیشه فروزان است. 

امید که  میوه این یک ماه چیزی بیش از گرسنگی و تشنگی و بوی بد دهان و تندخویی باشد.

اگر نمازی خواندیم و روزه ای گرفتیم بر دیگری که نمیتواند خرده نگیریم و خودم برتربین نباشیم. 

یادمان باشد 'انا خیر منه'جمله شیطان است.

دیگران را با پیمانه باورهای خود نسنجیم؛  شاید آن دیگری از ما جلوتر و نزد خدا عزیزتر باشد. 

دیگران را مجبور نکنیم به باور ما تن بدهند؛  این باور ماست و برای ماست.  به ناباوری دیگران احترام بگذاریم؛  قرار نیست دیگران نخورند تا ایمانمان بر باد نرود،  ایمانمان را محکم کنیم که به طره ای و قطره ای و لقمه ای به باد نرود. 

ماه پاکسازی درون و بیرون است.