لحاف ملا

من رای ندادم چون بین افسد و فاسد فرقی نمیبینم. من رای ندادم چون هنوز به یاد دارم  اعدام کودکان ۱۵-۱۶ ساله را و تیرباران همسایه خوش قدو بالا را. صدای تیر خلاص  در نیمه شبها را فراموش نکردم. به یاد دارم جنگ کذایی را که دسته دسته جوانهای پرشور و میهن پرست و با ایمان پر پر میشدند و پسر آقا در اروپا درس میخواند؛   همان پسری که بر سر جنازه پدرش سلفی میگرفت. همان که جنگ را کش داد و روح الله خمینی در خفا اشک میریخت(به گفته حاج احمد) و او همچنان سود اسلحه به جیبش میریخت. من فراموش نکردم که همدستان دیروز تاریخ مصرف دارند و به سادگی با آفتابه واجبی راهی دیار باقی میشوند. قتلهای زنجیره ای،  کوی دانشگاه،  اسید پاشی زنان،  کهریزک و هزار جنایت ریز و درشت دیگر را فراموش نمیکنم. حالا غارت بیت المال بماند،  پول نفت بماند،  افزایش جنحه و جنایت بماند،  گرسنگی مردم بماند،  بیکاری و بیسوادی با مدرک فوق لیسانس و دکتری بماند. حوادث ناشی از سهل انگاری بماند. حراج دختران ایرانی بماند.  کارنامه همه پر است. 

تاریخ را تحریف نکنید شمایی که ادعا داریدو خودتان را صاحب نظر میدانید و شور حسینی می گیرید و نظر مخالفتان را بد جواب میدهید و یا اگر صرف نکند نخوانده میگذرید و میروید. شما که طرفدار اصلاح طلبها  هستید و از همه متعصب ترید؛ تاریخ ایران از بیست سال پیش آغاز نشده که شما برای اولین بار رای دادید. بخوانید که اسطوره های شما چه بوده اند و چه کرده اند. 

درد ما از بیسوادان کشورمان نیست از تحصیل کرده های بیسواد و فراموشکار است که به اصلح رای ندادند و از روی جبر رای دادند ولی اصرار دارند خیلی حق انتخاب داشتند. (به خودتان نگیرید اگر باسواد و منصف و هوشیارید و تعصبی ندارید)

حرجی به رادیکالها و تندروها نیست چون تعصب کورکورانه و منافع بی پایان دارند. 

 به امید آگاهی بیشتر و سربلندی ایران و ایرانی. 

پ.ن. راستی آخرین شهردار تهران قبل از انقلاب اعدام شد چون معضل ترافیک تهران را مدیریت نکرده بود؛  با توجه به این طرز فکر قوه قضاییه الان مجازات محمد باقر چه میتواند باشد.