شاید به کار آید

هنگامی که استرس چیزی یا کاری را دارم  زیر لب میگویم و تکرار میکنم و جانم آرام میگیرد

  • همه چیز خیلی خوب است و من از هر گزندی ایمن هستم. سپاسگزارم
  • هر چیز بدی یک خوبی درش نهفته است؛  دستانم در دست خداوند است. سپاسگزارم
  • من کاری دارم خوب ،  در جایی خوب،  با افرادی خوب و درآمد خوب سپاسگزارم
  • هیچ بیمی ندارم؛  خداوند پیش پیش راه ها را هموار کرده است و سپاسگزارم
  • پیش رویم هیچ در بسته ای نیست؛ خدایا سپاس سپاس سپاس
هر وقت استرس دارم تنها چند دقیقه چشمانم را میبندم و روی دم و بازدم تمرکز میکنم تا آرام شوم؛  با اینکار با هوشمندی خداوند که در ما نهاده و به ما نفس دا ده یکی میشویم و آرامش پیدا میکنیم. 

من هم مانند دیگران با استرس دست و پنجه نرم میکنم؛  ایشان بسیار  استرسیست و من سطل زباله ایشان هستم. همه را یکباره روی من خالی میکند؛  پیشترها خیلی آزار میدیدم و حالا بهتر کنترل میکنم. ایشان داشت من را مانند خودش میکرد ولی خدا کمکم کرد. 

برخی از این جملات را بارها  و بارها تکرار کردم  در یک روز تا در من نهادینه شد و اثرات جملات منفی از بین رفت. 

همه ما یک دیالوگ درونی داریم که همیشه ایراد گیر و غرغروست و خود زنی میکند؛  میشود جای آنها را با حرفهای خوب پر کرد. من برای همین مدیتیشن میکنم که آن صدای درونم آرام بگیرد و حرفهای خوب  بزند؛  بهترین  بهترین مدیتیشن برای آرامش نماز اول وقت است. خدا وند هرچیزی را که از ما خواسته تنها برای خودمان است وگرنه خودش  بی‌نیاز دو دنیاست. 

بزرگترین درس؛  برای داشتن چیزی پافشاری نمیکنم؛  درخواست میکنم و میسپرم به خداوند( ادعونی استجب لکم). درخواست،  ایمان و دریافت!

از دست و پای خدا هم کنار میروم و راهکار نمیدهم و خودم هم فکر نمیکنم چطور برسم؛  ایمان دارم که میرسم. درست مانند ایمانی که به خلبان دارم؛  با کاکپیت کاری ندارم؛  نمیپرم بین کارشون و چند تا دکمه فشار بدهم که صد در صد میخوریم زمین،  از سفر لذت میبرم؛  چیزهای خوب تماشا میکنم،  خوشمزه جات میخورم تا برسم. 

هر کاری را ۲۱ روز انجام بدهیم در ما نهادینه میشود و برخی میگویند ۴۰ روز! 

نظرات 3 + ارسال نظر
حمیده پنج‌شنبه 9 شهریور 1396 ساعت 12:31

سلام.این پست خییلییی خوووب بود.

سلام؛ امیدوارم به کارتون بیاد.

vafa چهارشنبه 8 شهریور 1396 ساعت 12:19

سلام

بنده حدود 1 هفته است که دارم ویلاکتون رو می خونم

میشه بنویسید الان 2 روزه ننوشتید. خوندن نوشته هاتون رو دوی دارم

فرسته هم برام سواله؟ میشه بگید چیه کیه؟ خودتونم هم برام سواله الان فکر می کنم یه خانم حدود 60 سال بازنشسته در یکی از کشورهای اسکاندیناوی هستید

سلام به شما دوست گرامی؛ از شما سپاسگزارم که چشمهاتون رابرای خواندن روزمره های من میگذارید.
فرشته کوچولو یک هاپو کوچولوست،
من شصت ساله و بازنشسته نیستم و در اروپا زندگی نمیکنم.

تارا دوشنبه 6 شهریور 1396 ساعت 19:35

ممنون از پست بسیار مفیدت .تلاش می کنم بکار ببندم بلکه این گره های مختلف زندگی باز شه برام .
متاسفانه شغل شوهر منم پر از استرسه .از لحظه ساخت یک دستگاه تا دادن به مشتری و حتی چند ماه بعد از اون دائم استرس داره .خودمم که بهتره هیچی نگم .برا هر چیزی غرغرغرغر می کنم و دلشوره میگیرم


باز هم ممنون بابت پست خوب و‌مفیدت

خواهش میکنم؛ این پاره ای از کارهایی بود که من انجام میدهم؛ امیدوارم استرس خودت و همسرت کمتر بشود. غر زدن خوب نیست؛ برای من تنها گره بیشتر توی کارم می آورد آنهم کورش

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد